In de huidige wereld geraken we constant afgeleid, we hebben geen focus. We willen met ‘alles mee zijn’. Daarom volgen we het nieuws, lezen we alles op onze Facebook-tijdlijn, volgen we interessante – of verstand dodende -Tv-programma’s. We checken constant onze smartphone en onze e-mails. Sturen foto’s door naar onze Instagram-feed op het moment zelf dat we leuke zaken beleven. Terwijl we eigenlijk beter zouden genieten van het moment. Herinneringen maken die je voor eeuwig en altijd kan herbeleven in je hoofd. Ongeacht of je jouw belevenissen publiekelijk hebt gemaakt.
Ik maak me hier ook nog ‘schuldig’ aan. Dat is wat onze maatschappij met ons lijkt te doen. Iedereen beleeft zo’n geweldig leuke dingen en als je ze niet deelt, lijkt het wel of je het niet beleefd hebt. Terwijl ik – diep vanbinnen – ook liever gewoon zou beleven, zonder alles te hoeven delen.
En daar ligt nu net het probleem. Doordat we ons verplicht voelen om alle leuke dingen te delen met de wereld, worden dingen beleven stilaan een verplichting. Maar, er is nog iets anders mee gemoeid. Focus. Als je constant bezig bent met herinneringen ‘tastbaar’ te maken via allerlei sociale media, is jouw focus op het moment weg. En dan klopt het wat ‘men’ zegt: “enkel door foto’s kan ik herinneringen oproepen.” Als je jouw focus verlegt en geniet van de mooie momenten op het ogenblik dat je ze beleeft, dan zitten ze voor altijd in je geheugen gegrift. En die mooie herinneringen neemt niemand jou nog af.
Focus zorgt er ook voor dat je de ruis uit je leven weert. Ruis neemt ontzettend veel plaats in je hoofd in. Het wordt veroorzaakt door ons (te) drukke bestaan. Wie herkent niet ‘ik zou nog dit…’ en ‘ik zou willen dat…’? Toch kom je er niet aan toe, want je hebt het té druk. Té druk met de ruis in ons leven. Té druk met zaken die eigenlijk niet zo belangrijk zijn bij nader inzien. Als je focust op hetgeen écht belangrijk is voor jou, ga je de ruis steeds verminderen en uiteindelijk blijft de ruis achterwege. Ik zeg hier absoluut niet dat je een grote egoïst moet worden en alleen nog aan jezelf moet denken. Neen, ik raad je aan om eens kritisch te kijken naar alle ruis in je leven en wat je daar zélf aan kan doen om die ruis om te zetten in focus voor hetgeen jij wél belangrijk vindt. En ja, dat is een proces dat nooit stopt.
Me-time. Dat is focus op jezelf. Of dat nu een uitgebreide verwen-dag met vriendinnen is of een half uurtje stil voor je uit staren. Iedereen heeft die focus op zichzelf nodig. Zonder die vol te proppen natuurlijk. Probeer eens 5 minuten niets te doen. Ontzettend lang voor iemand die dit niet gewoon is. Je hoeft niet eens te mediteren – het mag natuurlijk wel. Of loop 5 minuten doelloos buiten rond. Zonder jouw smartphone. Snuif de lucht op, tel je stappen, luister naar de kwetterende vogels of de allesoverheersende stilte. In het begin ga je rondtollende gedachten in je hoofd hebben. Denk je dat je nog meer chaos hebt opgeroepen. Na een tijdje ga je geen gedachten meer hebben en aandacht hebben voor jouw omgeving. Laat het allemaal toe. Het behoort bij de focus op me-time.
En wat heeft focus nu met minimalisme te maken? Meer leven en vooral genieten van het moment zelf, de ruis weren uit je hoofd en aandacht hebben voor jezelf. Allemaal zaken die je bereikt met focus. En het zijn ook allemaal zaken die voor mij een belangrijke plaats in mijn minimalistische levenswijze innemen.
Als je merkt dat het niet vanzelf gaat en dat je graag eens met mij kijkt hoe jij aan een meer minimalistisch leven kan beginnen, neem dan gerust contact op.
Op het moment dat ik dit bericht schrijf, viert men aan de andere kant van de wereld Thanksgiving. De dag nadien is het Black Friday, bijna het tegengestelde van wat er de dag voordien gevierd wordt.
Thanksgiving is in de Verenigde Staten een nationale feestdag die men traditioneel viert met de hele familie. Het oorspronkelijke doel van de feestdag in de zeventiende eeuw was om God te bedanken voor de goede oogst. Tijdens de naweeën van de Amerikaanse burgeroorlog aan het begin van vorige eeuw werd deze feestdag in een modern jasje gestoken om een soort van nationale Amerikaanse eenheid te creëren.
Hoe dan ook, volgend op de dag van dankbaarheid voor elkaar en voor het leven, is er Black Friday.
Amerikanen genieten namelijk van Black Friday als een brugdag en maken van die gelegenheid gebruik om en masse kerstinkopen te gaan doen. Dit resulteert in overvolle wegen en winkels met dolgedraaide klanten en winkelpersoneel. Er is namelijk maar één doel: zoveel mogelijk kopen – door de klanten – en de “zwakke” verkoopcijfers van de eerste drie kwartalen op één dag recht trekken – door de winkeliers. Mij lijken het angstaanjagende toestanden die helemaal haaks staan op de gedachte van Thanksgiving… Gelukkig klinkt ook ieder jaar de roep luider om gezellig binnen te blijven op deze zwarte vrijdag en helemaal geen geld uit te geven (No Spend-day).
Ik weet het, dagen zoals Black Friday zijn Amerikaanse gebruiken, maar helaas sijpelt één en ander ook door in onze cultuur. Denk maar aan de webshops die net vandáág promoties in de kijker zetten en klanten over de streep trekken om toch maar te kopen, ook al is het vaak niet wat men op dat moment nodig heeft. Daarom pleit ik voor een omgekeerde adventskalender. De meeste mensen kennen wel die adventskalender waarbij je vanaf 1 december iedere dag een venstertje kan open maken en het bijhorende chocolaatje eruit kan halen. Nostalgie naar de kindertijd, ook voor mij. Tegenwoordig heb je echter ook adventskalenders waarbij je iedere dag tot aan kerst een cadeautje tevoorschijn tovert. Waarom?, vraag ik me af. Op 6 december krijgen de meeste kinderen al meer dan genoeg chocolade en speelgoed, dus waarom onze adventskalender eens niet anders inrichten? Een adventskalender waar je cadeautjes aan geeft oftewel de ‘ontspul-adventskalender’. Minimaliseren én terwijl ook anderen blij maken, helemaal in de geest van Kerstmis.
Hoe gaat dit praktisch in zijn werk? Wel, vanaf vandaag duurt het nog exact 30 dagen tot aan Kerstmis. Zoek een goed doel bij jou in de buurt, een stevige doos en wat leuk inpakpapier (oude kranten, oude landkaarten of tekeningen van de kids zijn ideaal). Als je die zaken gevonden hebt, begin je met iedere dag één ding in de doos te leggen. Ik denk aan spullen die nog bruikbaar én in goede staat zijn, maar die jij niet meer nodig hebt. Ook voorraad aan snoep en lekker – houdbaar – eten waarvan je weet dat het toch niet écht bij je thuis zal verorberd worden tijdens de komende feestdagen. Als sinterklaas gepasseerd is, kan je ook eens met je (klein)kinderen door hun “oude” speelgoed gaan om te kijken of ze iets in de ontspul-adventskalender willen leggen. Net zoals jouw kerstcadeautjes is het daarna een fijne bezigheid om alle dingen die jij gaat wegschenken, mooi in te pakken. Zet een leuk muziekje op en laat een vriend(in) of je kids mee helpen; gezelligheid verzekerd!
Het allerleukste gedeelte van deze ontspul-adventskalender gebeurt echter in de dagen vlak vóór Kerstmis. Je maakt er iemand – of misschien zelfs een aantal mensen – oprecht gelukkig mee! Een win-win-situatie met een warm hart: jij kan afscheid nemen van zeker een 20-tal zaken en de feestdagen met een opgeruimd en blij gevoel tegemoet gaan. Tevens schenk je een beetje warmte en vriendschap aan mensen die het steeds met weinig moeten doen en zelden of nooit een kerstcadeautje krijgen of zelf kunnen geven.
Maak er vooral een fijne en gezellige tijd van in de aanloop naar Kerstmis! Als je interesse hebben om de feestdagen zonder cadeautjesstress tegemoet te gaan, laat me dan zeker iets weten!
Je hebt de laatste weken wellicht al verschillende artikels zien verschijnen in de pers over ‘Annelies Minimaliseert’. Of je nam deel aan de opruimchallenge in augustus (waar je nog steeds aan kan beginnen, trouwens) en kent nu al heel wat ‘tips & tricks’ voor een opgeruimd huis (én een opgeruimd hoofd).
We gaan met OOM Coaching natuurlijk altijd graag een stapje verder: vanaf vandaag is er ook een aflevering van Cocktail (ROB-tv) gewijd aan ‘ontspullen’. Bekijk de volledige aflevering hier:
Maar daar stopt het niet! Hou deze website in de gaten, of nog beter; surf naar mijn Facebook-pagina, Annelies Minimaliseert. Er staat de komende weken/maanden nog heel wat in de steigers.
Op momenten zoals deze – dagen na elkaar aanhoudende regen – mis ik een droogkast. Zeker als je besloten hebt dat het tijd is voor de tweejarige peuter om zindelijk te worden overdag én als je vierjarige kleuter zonder pamper probeert te slapen ’s nachts. Verder ben ik perfect gelukkig met enkel een wasmachine en een droogmolen buiten. En die zachte handdoeken waar iedereen het over heeft? Wat je nooit gekend hebt, kan je niet missen!
Verder nog 13 voordelen van een minimalistische levensstijl:
Tijdswinst. Dit is misschien wel de meest duidelijke: tijd die je bespaart omdat je minder spullen hoeft op te ruimen en/of omdat je minder tussen al jouw spullen iets moet zoeken. Simple as that.
Kostenbesparend. Je houdt meer geld over omdat je minder dingen koopt. In mijn tijdelijke gemis van een droogkast: ik heb nooit erin geïnvesteerd en hield daardoor meer geld over. Heel logisch toch.
Oppervlaktewinst. Je creëert een groter gevoel van ruimte doordat je minder spullen bezit. Eigenlijk hou je alleen die spullen die echt noodzakelijk zijn zoals een bed, tafel, stoelen, servies,.. of spullen waarvan je gelukkig wordt. Een droogkast is voor mij nooit noodzakelijk geweest.
Energiezuiniger. Veelal ga je energie sparen door bepaalde zaken niet te hebben. In het voorbeeld van de droogkast: ik spaar energie (elektriciteit) uit door mijn was op een natuurlijke manier te laten drogen.
Hieruit voort vloeiend: milieuvriendelijker. Minder toeters en bellen in huis betekent dikwijls een minder grote belasting voor ons milieu. Nu ben ik geen overtuigde ‘groene’, maar ik geniet wel van onze natuur en wil graag dat de (eventuele) kinderen van mijn kinderen ook nog in de natuur kunnen spelen.
Minder onderhoud van allerlei spullen. Denk aan de (wekelijkse) poetsbeurt, reparaties, het onderhouden van verzamelingen,…
Focus. Ruimte in je hoofd. Omdat je minder spullen bezit, besteed je minder tijd aan het denken aan al die spullen. Er is minder afleiding waardoor de focus komt te liggen op hetgeen jij belangrijk vindt.
Meer bewustwording. Dit hangt wel wat samen met het vorige: je focus leidt je naar dingen die jij belangrijker vindt. Je wordt je hiervan erg bewust en gaat er alles aan doen om daar ook meer naar te leven.
Meer sociaal contact. Doordat je minder eigen spullen hebt, ga je meer lenen in je buurt, bij vrienden of familie. Dit leidt tot nieuwe contacten of zelfs nieuwe vriendschappen.
Educatief. De kids leren al heel snel dat ze niet alles kunnen/hoeven te hebben wat hun hartje begeert. Ze leren hierdoor te delen. Ze leren dat er bibliotheken en spelotheken zijn, openbare speeltuinen zijn een echt uitje,…
Het wordt makkelijker om dingen los te laten. Je gaat geen spullen bijhouden ‘omdat je ervoor betaald hebt’ terwijl je er eigenlijk al weken, maanden of misschien zelfs jaren niets meer mee doet.
Creativiteit. Je gaat creatieve oplossingen bedenken om het gebrek aan bepaalde spullen te vermijden. Hier horen de zogenaamde lifehacks in thuis. Dit is alles dat op een onconventionele en slimme manier problemen oplost. Ik ben hier de laatste maanden een geweldige voorstander van geworden. Dikwijls zijn het budgetvriendelijke en gemakkelijke tips en tricks die iedereen kan toepassen. Je moet er alleen op komen. Of ze willen opzoeken op internet. Om je alvast op weg te helpen, heb ik een bord op Pinterest aangemaakt met alleen maar zo van die lifehacks waarvan ik zelf heb uitgetest dat ze werken natuurlijk.
Veiligheid. Ok, wellicht wat ver gezocht, maar wie wil er nu iets pikken bij iemand die niet al de laatste nieuwe modetrends/gadgets/technische snufjes/… heeft?
In de zetel met mijn newborn en een peuter die liever al zijn spullen naar de living verhuisde in plaats van in zijn eigen speelhoek te spelen. Het werd er meteen zo’n chaos door… niet echt een toonbeeld van minimalisme.
Want ja, ik hield van een opgeruimd huis. Dat is nooit een geheim geweest; als kind sloot ik me regelmatig op in mijn kamer om door al mijn spullen te gaan en weg te gooien wat niet meer diende. Natuurlijk veranderde dit in de loop der jaren. Als kotstudent wilde ik een eigen stijl en slopen “prullen” mijn leven binnen. Nadien ben ik veel gaan reizen, waardoor een minimalistisch leven de basis werd. Al heette het toen ‘spaarzaam leven’ om de reizen te kunnen bekostigen én om niet teveel te moeten opslaan als ik weer eens het land verliet. Vanaf het moment dat ik een eigen stek én eigen financiële verantwoordelijkheden had, geraakten de 2 ook weer met elkaar verweven: meer spullen slopen het huis binnen – want een leeg huis is niet gezellig -, maar ik moest ook op de uitgaven letten om het huis waarin ik woonde te blijven bekostigen – neen, ik had helaas geen bodemloze spaarpot zodat de bank ook aan mij geld verdiende.
Gezien dochterlief de eerste 3 maanden van haar leven huilend heeft doorgebracht – en ik haar dus het liefste dicht bij me hield -, spendeerde ik bijna al mijn tijd in de zetel in de living. Gevolg: ik werd dag en nacht met rommel van mijzelf, manlief en onze peuter geconfronteerd. Om nog niet te spreken van alle babyspullen! En daar werd ik allesbehalve gelukkig van… Ik begon boeken te lezen over opruimen en organiseren en via het wereldwijde web kwam ik het minimalisme tegen als levenswijze.
Door de boeken te lezen, kwam ik weer in contact met mijn ware ik: hoe ik écht gelukkig kon worden van opruimen en organiseren. Toch ging het voor mij op dat moment niet ver genoeg. Dus ik las verder en zocht naar andere zaken op het internet. Totdat ik op de termen ‘minimalisme’ of ‘simple life’ of ‘lagom’ stootte. Het komt in verschillende gradaties allemaal op hetzelfde neer: het bezitten van minder spullen zodat je meer tijd hebt voor zaken die écht belangrijk zijn in je leven. Ineens werd het me allemaal duidelijk. Ik zocht naar meer tijd om te genieten van mijn gezin in plaats van me te focussen op de rommel die met kleine kinderen steeds moest opgeruimd worden.
Door de inzichten die het minimalisme mij bood, heb ik mijn leven kunnen omkeren. Hoe georganiseerd ik ook was, ik besefte dat er nog steeds ‘ballast’ uit mijn leven moest. Ik heb dingen leren loslaten, ik kan gemakkelijker afscheid nemen van spullen, ik voel geen drang om te gaan shoppen op elk vrij moment of om met alles mee te zijn op sociale media. Voor mij is minimalisme: tijd om te doen wat voor mij écht belangrijk is en ruimte om mij te omringen met zaken waarvan ik blij en gelukkig word.
Soms betekent dit dat ik samen met de kinderen het huis op stelten zet om er een heerlijke chaos van te maken en op een ander moment betekent het dat ik weer klaar ben om van een aantal (‘emotionele’) spullen afscheid te nemen. Het ziet er dus niet altijd spic en span uit in ons huis, maar ik heb wel de rust in mijn hoofd gevonden die ik nodig had. Als ook jij klaar bent voor het grootste cadeau in onze moderne samenleving (tijd) contacteer me dan hier voor een vrijblijvend gesprek.
Schrijf je in op de nieuwsbrief!
Je bent nu ingeschreven op de nieuwsbrief van Annelies Minimaliseert®!
